پروپرانولول به علل گوناگوني مثل كاهش فشارخون ؛ تسكين درد قلبي ؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني ؛ و درمان بي نظمي ضربان قلب تجويز مي شود.

همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار قلبي شده اند، كاربرد دارد. ممكن است در شرايط ديگري نيز پزشكتان اين دارو را برايتان تجويز كند. به همين علت آن را را يك مسدودكننده بتا مي شناسند.

با مسدودكردن اين تكانه ها، به قلب كمك مي كند تا منظم تر و مؤثرتر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.

چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از پروپرانولول براي علل مختلف تجويز مي شود. شكل طولاني اثر پروپرانولول معمولاً روزي يك بار مصرف مي شود. مهم است كه دارو را هر روز ساعت معيني بخوريد.

معمولاً بهتر است دارو را صبح پيش از صبحانه مصرف كنيد تا فراموش نكنيد. پروپرانولول را مي توان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن پروپرانولول نبضتان را بشماريد و فشارتان را اندازه بگيريد اگر كمتر از ۶۰ در دقيقه بود، يا فشار سيستولي (عدد بالايي ) كمتر از ۹۰ ميلي متر جيوه بود، پيش از خوردن داروي آن روز با پزشكتان مشورت كنيد.

(به انگلیسی: propranolol) (بانام‌های تجاری ایندرال و پرانول)٬ دارویی از دسته بتابلاکرهای غیرانتخابی‌ است که عمدتاً برای درمان فشارخون و نامنظمی تپش قلب مورد استفاده قرار می‌گیرند. پروپرانول برای بیماری‌های گوناگون دیگری چون تسکین درد قلبی، پیشگیری از سردردهای میگرنی، درمان بی‌نظمی تپش و گلوکوم تجویز می‌شود.^[۱]

این دارو همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. با مسدودکردن این تکانه‌ها، به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر و مؤثرتر بتپد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش می‌یابد.

پروپرانول در تعدای از اختلالات فیزیکی مانند لرزش اساسی و نیز روحی مانند فوبیای اجتماعی، اختلال اضطراب منتشر و اختلال هراس و به‌ویژه اختلال استرس پس از سانحه^[۲] نیز کاربرد دارد که البته هیج یک از آن‌ها مورد قبول اف‌دی‌ای نیستند.

پروپرانول نخستین بتا بلاکری است که در دهه ۱۹۶۰ توسط جیمز دبلیو بلک دانشمند اسکاتلندی کشف شد. او برای ساخت پروپرانول در سال ۱۹۸۸ جایزه نوبل پزشکی را گرفت.^[۳]

محققان دانشكده پزشكي هاروارد، راهكارهاي ساده و عملي براي جلوگيري از سكته مغزي ارايه كردند. سكته مغزي يكي از علل عمده مرگ و مير يا ناتواني عضلاني در سراسر جهان است. فرآيند بروز سكته مغزي دقيقاً مشابه با سكته قلبي است با اين تفاوت كه نقطه اثر سكته مغزي در ناحيه مغز و ستون فقرات است. علت بروز سكته مغزي، توسعه پلاك‌هاي آترواسكلروتيك و لخته شدن خون در رگ‌هاي اصلي گردن و ساقه مغز است.  زماني كه لخته خون باز مي‌شود، تكه‌هاي آن وارد انشعابات مختلف رگ‌هاي خوني و سپس وارد مغز مي شود. بر اساس اين فرآيند، خون لازم به بخش‌هاي مختلفي از مغر نمي‌رسد و سلول‌ها به‌طور ناگهاني مي‌ميرند. اين مكانيسم سكته مغزي ناميده مي شود.
مطالعات اخير محققان دانشكده پزشكي هاروارد نشان مي‌دهد كه اين عارضه كشنده با چند راهكار ساده و تغييرات جزيي در شيوه زندگي قابل مهار است. در اين تحقيقات علاوه بر تاكيد به حفظ آرامش و جلوگيري از تنش‌هاي روحي، به چهار مكمل غذايي كه از بروز سكته جلوگيري مي‌كند، اشاره شده است. اين مكمل‌ها عبارتند از : 
فوليك اسيد: فوليك اسيد با نام شيميايي فولات نيز شناخته مي‌شود. اين مكمل دارويي محلول در آب است و توليد گلبول قرمز مي كند ومقادير بالاي آن در سبزيجات سبزرنگ و غلات سبوس دار وجود دارد.
هموسيستئين يك ماده شيميايي است كه توسط اسيد آمينه توليد مي‌شود. زماني كه ميزان فوليك اسيد بدن كاهش پيدا كند، ميزان اين ماده شيميايي در بدن افزايش پيدا مي‌كند كه توسط آزمايش خون تشخيص داده مي‌شود. افزايش اين ماده شيميايي باعث رسوب كلسترول، كلسيم و تشكيل لخته خون مي‌شود. براي جلوگيري از تمام اين عارضه ها، مصرف روزانه ۴ ميلي گرم اسيد فوليك توصيه شده است. 
عصاره هسته انگور: عصاره هسته انگور حاوي يك ماده شيميايي به نام proanthocyanins است كه تمام راديكال‌هاي آزاد را جذب مي‌كند.  اين ماده خوراكي ميزان التهاب ديواره داخلي عروق و كلسترول بد را كاهش مي‌دهد و از بروز سكته جلوگيري‌ مي‌كند.
منيزيم: ماده معدني منيزيم يكي از مهمترين مواد غذايي توصيه شده براي سلامت عروق است كه از التهاب رگ‌ها و تشكيل پلاك جلوگيري مي كند. منيزيم حساسيت بدن نسبت به انسولين را افزايش مي دهد و براي بيماران ديابتي توصيه شده است.  مصرف روزنه ۶۰۰ ميلي‌گرم منيزيم در روز توصيه شده است. برخي از مواد غذايي حاوي منيزيم عبارتند از : سبزيجات سبز رنگ، آجيل و انواع دانه‌هاي روغني، ماهي، لوبيا، آووكادرو، شكلات تلخ،  لبنيات كم‌چرب، انجير، ميوه خشك، برنج قهوه‌اي، موز.
روغن ماهي: تمام مواد عذايي دريايي شامل مقادير بالايي از اسيد امگا ۳ هستند كه از بروز سكته مغزي جلوگيري مي‌كنند.

برچسب‌ها: سکته, سکته مغزی, پیشگیری

به گزارش سرویس علمی جام نیوز به نقل از ایسنا، محققان طی این پژوهش دریافتند بیمارانی که در فاز دوم سرطان خود تحت عمل و شیمی درمانی قرار داشتند، با خوردن چهار فنجان قهوه یا بیشتر، نتایج مثبتی را از خود نشان دادند.

 طی این پژوهش، 1000 بیمار پرسشنامه‌هایی را در رابطه با الگوهای رژیمی خود در سه برهه زمانی ابتدا، اواسط و یک سال پس از درمان با شیمی‌درمانی تکمیل کردند.

 محققان دریافتند که قهوه خورها در خطر کمتری برای عود سرطان قرار داشته و شانس چشمگیری برای زنده ماندن و پاسخ مثبت به درمان داشتند. علاوه براین، پژوهشگران این خاصیت مشاهده شده را تنها به کافئین موجود در قهوه مرتبط دانسته‌اند نه دیگر ترکیبات آن.

 محققان خاطر نشان کردند اگر فردی عادت به خوردن قهوه دارد و در حال درمان سرطان روده خود است نباید مصرف آن را قطع کند اما اگر فردی عادت به خوردن قهوه ندارد باید برای آغاز مصرف آن با پزشک خود مشورت کند.

 خواص و مضرات نسکافه: 

در نیمه قرن شانزدهم میلادی درانگلستان، مصرف قهوه به طور کامل رواج یافته بود، به گونه ای که در روزنامه تایمز، بارها این آگهی به چاپ رسید:« قهوه ، شما را سالم نگه می دارد ، به هضم غذا کمک می کند ، چشم درد، سردرد، سرما خوردگی، سرفه و آب ریزش بینی را برطرف می کند و در درمان بیماری هایی مانند سل، نقرس و خون ریزی لثه، دارویی مؤثر به شمار می آید.» درج این آگهی گویای آن است که در آن زمان ، مردم باور داشته اند که قهوه بسیاری از دردها را تسکین می دهد و بعضی بیماری ها را نیز درمان می کند.

همچنین مطالعات نشان می دهد که مصرف قهوه باعث هوشیاری مغز و اعصاب می شود،خستگی عضلات و ماهیچه ها را برطرف می کند ، اشتها را کاهش می دهد ( که این خود مانع از بروز چاقی می شود )، یبوست را از میان می برد، ماهیچه های شش را شل می کند( که باعث سهولت در امر تنفس می شود) ، به دلیل رفع خستگی، زمان و میزان فعالیت را افزایش می دهد، برهمکاری عضلات چشم می افزاید( مهارت و دقت در کارها را افزایش می دهد)، مرکز تفکر را تحریک می کند( لذا بر قدرت قضاوت و نیروی حافظه می افزاید)، به انسان تیزهوشی همراه با آرامش می دهد ، و گاهی در بعضی افراد عامل تحریک قوای شهوانی می شود.

 رعایت اعتدال در مصرف قهوه و نسکافه بسیار ضروری است و مصرف بیش از حد ش باعث افزایش کلسترول خون می شود وبیشتر از پنج فنجان در روز در بعضی از افراد مشاهده شده که احتمال سکته قلبی را افزایش می دهد .

باید گفت که  باعث از بین رفتن مینای دندان می شود که در نسکافه معمولا 30 برابر بیش از قهوه این تاثیر مضر را در بدن ایجاد می کند بعضی از نسکافه ها بدون کافئین هستند که کسانی که مشکلات در واقع عصبی و قلبی دارند بهتر است که از این نوع نسکافه ها استفاده کنند و در بعضی از نسکافه هایی که روی جلدشان می نویسد بدون شکر است معمولا با آسپارتون تهیه می شود.

بعضی از افراد نسبت به کافئین به شدت حساسیت دارند، به طوری که مقدار اندکی از آن ، اشخاص را گرفتار هیجان می کند، ضربان قلبشان را افزایش می دهد و دچار بی خوابی می کند.

کافئین بر ترشح اسید معده و میزان پپسین که نوعی آنزیم معدی است می افزاید.

 کافئین باعث زایمان زودرس می شود و ممکن است در نوزدان ناراحتی ایجاد کند. کافئین برای نوزادا ن دو عارضه ایجاد می کند:

1- از طریق شیر مادر وارد دستگاه گوارش کودک می شود و او را در وضعیت استفراغ قرار می دهد.

2- مدت زیادی در بدن نوزاد می ماند تا متابولیزه شود، زیرا کبد نوزاد به اندازه کافی آنزیم ندارد.

واکنش های متفاوت بدن در برابر کافئین ، به آستانه تحمل افراد بستگی دارد اما به طور کلی تأثیر آن ها را می توان چنین بیان کرد:

کافئین موجود در نسکافه و قهوه ، فشار خون را افزایش می دهد. اگر کسی 250 میلی گرم قهوه مصرف کند، فشار خونش در یک ساعت ، 10 میلی متر بالا می رود.

2- قلب: پس از مصرف قهوه، ضربان قلب کاهش می یابد اما پس از مدتی بر تعداد آن افزوده می شود و تا هنگامی که کافئین از بدن خارج نشده باشد به همان صورت باقی می ماند. چنانچه میزان کافئین مصرفی ، بالا باشد نه فقط تپش قلب ایجاد می کند بلکه حالت یعنی حرکت نامنظم ماهیچه های قلب نیز پدید می آید که گاه ممکن است منجر به مرگ شود. بر اساس آمارهای به دست آمده، نوشیدن بیش از 5 فنجان قهوه در روز ، احتمال سکته قلبی را افزایش می دهد.

در صورتی که مادری دو فنجان قهوه تند بنوشد و سپس به نوزاد خود شیر بدهد چون بخشی از کافئین ، همراه شیر مادر وارد بدن نوزاد می شود ، امکان دارد عوارض زیر در نوزاد به وجود آید: ناآرامی، لرزش دست ها، پاها و لب ها، سفت یا شل شدن عضلات و ماهیچه های بدن، بی خوابی، جیغ زدن، حساسیت نشان دادن به صدا، به گونه ای که با کمترین صدایی کودک از خواب می پرد.

باید توجه داشته باشید که به مادرانی که فرزند خود را شیر می دهند توصیه می شود که از مصرف قهوه یا مواد کافئین دار پرهیز کنند.6- مغز و اعصاب: تأثیر کافئین بر مغز و اعصاب، می تواند به پیدایش عوارض زیر منجر شود:

1- اضطراب2- هیجان 3- ناآرامی 4- فراموشی و افسردگی .

به طور کلی افرادی که گرفتار عارضه افسردگی هستند ، نباید بیش از یک گرم کافئین در روز مصرف کنند ؛ زیرا سبب شدت یافتن افسردگی آن ها می شود.

 کافئین باعث می شود که مقدار قابل ملاحظه ای از سدیم و پتاسیم بدن از طریق کلیه ها دفع شود، همچنین مقدار مصرف قند را نیز کاهش می دهد که نتیجه آن ، افزایش قند خون خواهد بود. از این رو به کسانی که مبتلا به بیماری قند ( دیابت) هستند توصیه می شود از مصرف مواد کافئین دار، اجتناب ورزند. کافئین ، جذب آهن را در روده ها کم می کند و لذا با توجه به نیاز ضروری بدن به آهن، که کار خون سازی را بر عهده دارد، توصیه می شود که از مصرف کافئین همراه با غذا و تا یک ساعت پس از آن، به طور جدی پرهیز شود.

کافئین میزان سوخت و ساز بدن را بالا می برد و در نتیجه مصرف کالری نیز افزایش پیدا می کند. برای مثال ، چنان چه کسی یک فنجان قهوه حاوی 100 میلی گرم کافئین بنوشد میزان متابولیسم بدن وی تا 4 درصد افزوده شده و درنتیجه باعث لاغری او می شود.

زنانی که در سینه خود غده فیبروکیستیک دارند ، نباید به میزان زیاد کافئین مصرف کنند، زیرا به بزرگ شدن این غده کمک می کند.

 توجه کنیم قهوه و نسکافه خواص نسبتا مشابه ای دارند و باعث بهبود خستگی و رفع افسردگی ،افزایش سوخت وساز بدن و متابلیزم بدن می شود و بنابراین در افرادی که دچار اضافه وزن هستند می تواند مفید باشد وهمچنین جلوگیری از خوای آلودگی می کند و یک دم کرده ای است که فصل امتحانات دانش آموزان ودانشجویان خیلی ازآن استفاده می کنند اما توجه کنیم میزان عوارض جانبی آن که شامل افزایش تعداد ضربان قلب بدن ،تپش قلب ،بیقراری ،تعریق زیاد و اضطراب است  .

در طولانی مدت می تواند اثرات بسیار بدی بر روی افراد بگذارد و درکسانی که دارای بیماریهای گوارشی هستند باعث افزایش ترشح اسید معده می شود و توصیه می شود کسانی که دارای بیماری ریفلاکس یا برگشت اسید معده هستند از مصرف آن خودداری کنند چون باعث ایجاد حرکات نا منظم در ماهیچه های قلب می شود بنابراین کسانی که دارای ناراحتی قلبی هستند حتما از مصرف آن خودداری کنند.

به گزارش سرویس علمی جام نیوز به نقل از ایسنا، محققان طی این پژوهش دریافتند بیمارانی که در فاز دوم سرطان خود تحت عمل و شیمی درمانی قرار داشتند، با خوردن چهار فنجان قهوه یا بیشتر، نتایج مثبتی را از خود نشان دادند.

 طی این پژوهش، 1000 بیمار پرسشنامه‌هایی را در رابطه با الگوهای رژیمی خود در سه برهه زمانی ابتدا، اواسط و یک سال پس از درمان با شیمی‌درمانی تکمیل کردند.

 محققان دریافتند که قهوه خورها در خطر کمتری برای عود سرطان قرار داشته و شانس چشمگیری برای زنده ماندن و پاسخ مثبت به درمان داشتند. علاوه براین، پژوهشگران این خاصیت مشاهده شده را تنها به کافئین موجود در قهوه مرتبط دانسته‌اند نه دیگر ترکیبات آن.

 محققان خاطر نشان کردند اگر فردی عادت به خوردن قهوه دارد و در حال درمان سرطان روده خود است نباید مصرف آن را قطع کند اما اگر فردی عادت به خوردن قهوه ندارد باید برای آغاز مصرف آن با پزشک خود مشورت کند.

 این پژوهش در مجله Clinical Oncology منتشر شده است.